Een deel van Zilt zal echter nog even doorgaan want op 13 juli zullen zij samen met de dames van het Koor aan de Zaan optreden tijdens het Saenfolk festival in het Wilhelminapark te Wormerveer.
14 april 2024 – 12e korendag in Jisp
Na een onderbreking van een jaar stond Zilt weer op het podium in de knusse Jisper kerk en mocht traditiegetrouw het programma van die dag afsluiten. Tien koren hadden zich aangemeld waaronder Cantabilé met ‘onze’ bas Ab en Kaskedieze o.l.v. Jules Bart.
De mannen van Zilt hadden met onze ‘loods’ Carola een blokje van tien shanty's en seasongs ingestudeerd, waaronder het nog niet eerder voor publiek ten gehore gebrachte Sea Fever. Best spannend. Bij enkele shanty’s haperde de meerstemmige inzet. Het door ziekte wegvallen van een komplete stemgroep was daar zeker debet aan, doch de mannen herstelden zich snel.
De twee laatste liedjes, Swing Low en Goodbye my lover werden enthousiast meegezongen, uitgenodigd door een breedgebarende Carola. Al met al een verdienstelijk optreden.
14 januari 2024 - Een volle zaal trof Zilt in het fraaie woon-/zorgcentrum de Amandelbloesem in Wormerveer. Veel vrouwen, dat viel op. Oud-koorlid Jaap heeft zich de laatste jaren enorm ingespannen om deze ouderenvoorziening te behouden én uit te breiden. Kostte hem veel energie en tijd: er was geen ruimte meer voor Zilt. Maar nu had Jaap een rood shirt opgesnord en nestelde hij zich tussen de baritons en bassen - een vertrouwd beeld.
Auk is een echte verteller en als je hem de ruimte geeft, néémt hij die ook. Hij praatte de shanty’s enthousiast en informatief aan elkaar. Het eerste blok bestond uit anderstalige liedjes en voor het tweede deel bracht Zilt het Nederlandse repertoire.
Maar zo’n middag is pas echt geslaagd als er meegezongen wordt, met ritmisch handgeklap. Met de Dronken Zeeman en Bloody Mary lukte dit prima.
21 december 2023 - Een ander koor aan de Zaan heet … eh …Koor aan de Zaan, een dameskoor dat naast de Vermaning repeteert, ook op donderdagavond. Zilt en Koor aan de Zaan zijn dus zingende buren en in november kwamen de dames bij Zilt enkele avonden even buurten om een gezamenlijk kerstprogramma op te tuigen: een stukje buiten, een deel binnen, een beetje zij, een beetje wij. En wat liedjes samen, waaronder Dona Nobis Pacem.
De Zaanse vrouwen zongen vanaf het bordes het publiek toe, maar dat het s(w)inging in the rain werd, was niet voorzien. Soepeltjes werd het programma in de kerk voortgezet, met onder andere een mooie vertolking van Halleluja van Leonard Cohen.
Ab baste Ol' man River - zoals altijd indrukwekkend - waarbij Klaas de rest van het koor erdoorheen loodste.
Een informele avond werd het, eerder bedoelt als een relaxt samenzijn dan als muxikale krachtmeting; een missertje meer of minder kon de avond wel hebben. En dat was maar goed ook, want Zilt was wel eens beter op dreef.
Met Gluhwein werd deze repetitieavond-in-kerstsfeer afgesloten.
Foto: Trudy Reuvekamp.
24 november 2023 - In de koffiekamer van De Vermaning schaaft Zilt al jaren om de week aan het repertoire: valse noten worden er weggepoetst, uit de maat wordt weggedirigeerd.
Het huishouden van deze voormalige kerk draait op vrijwilligers en zij worden jaarlijks in de vorm van een avond-met-hapjes-en-drankjes beloond voor hun inspanningen. Zilt fleurde deze bijeenkomst op en liet, opgesteld tussen de schuifdeuren, horen waartoe al die repetitieavonden hebben geleid. Een thuiswedstrijd met een kloek optreden werd het.
Na de hapjes en de drankjes werd snert geserveerd. En dat was geen kwalificatie voor het optreden.
19 november 2023 - Precies een maand na Frank werd ook zíjn vrouw en ónze dirigent, Carola, pensionado en dat werd met een pensionadoparty feestelijk en met veel muziek gevierd in Mezrab, aan ’t IJ. Mezrab is een informeel aandoend theatertje, zwartgeverfd en schaars verlicht. Voor een heus jaren-60/70-sfeertje ontbraken de visnetten van weleer aan het plafond.
De onvermijdelijke toespraken waren ook gericht tot Carola’s collega Gerard. Een echt pensionaduo, dus.
Een avond met contrasten werd het. Een rockband zette stevig in met Psycho Killer en vervolgde met een tweetal nummers van Jimi Hendrix. Enkele van de vele ouderen onder het publiek draaiden het volume van de hoorapparaten gevoelig terug, onderlinge gesprekken verstomden.
Verderop in de avond probeerde het trekharmonicaorkest de Blikken Balgen - met oud-Zilt-gediende Aage - tevergeefs boven het meer-dan-geroezemoes rond de mezbar uit te komen met Nederlandstalige liedjes uit de oude doos.
Zilt had, later dan de bedoeling was, duidelijk meer volume en bracht, met Rob in de gelederen, overtuigend een blokje shanty's ten gehore. Door toedeoen van een krap wordend vervoersschema van de NS - "Komen we nog wel thuis?" - werd het een kort optreden.
Kort maar krachtig.
Foto: Lida Visser.
19 oktober 2023 - Donderdag, geen repetitie in De Vermaning, maar een optreden voor een van de koorknapen: Frank, nu ook pensionado, zwaaide af als leraar aan het Montessorilyceum in Amsterdam. Niet meer de werkdagelijkse treinreis naar die prachtige, open, luchtige en lichte school, met fris gekleurde accenten.
Wij, Zilters, wisten heus al dat Frank een loyale, betrouwbare en fijne kerel is. En dat werd in enkele toespraakjes en in de vorm van een soort petje-op-petje-af-quiz nog eens nadrukkelijk bevestigd. Frank had een verlanglijstje ingediend en dat brachten we, in twee blokjes, ten gehore, met zijn vrouw Carola als dirigente.
De lekkere hapjes vonden gretig - etenstijd immers - hun weg.
Goodbye fare thee well …..
6 juli 2023 - De sporen van de heftige zomerstorm Poly waren onderweg naar de tuin van Marija en Ger in Zaandijk schokkend zichtbaar en ook hun moestuin was er niet ongeschonden aan ontkomen. Maar het met bankjes, klapstoelen en een boomstronk gemeubileerde zitje vormde een knus onderkomen voor de afsluiting van het koorseizoen 2022/’23. De gastdame en -heer hadden voor heerlijke salades en cake gezorgd en er werden wafels, kaas en chocolade ingebracht. De koelkast was rijkelijk voorzien van drank.
Menigeen hopte van bankje naar stoel om wat bij te kletsen en te informeren van elkaars gezondheid. En natuurlijk werd er gezongen. De meegekomen vrouwen zetten de mannen aan het werk met enkele verzoeknummers. Ook verstofte, bijna vergeten liedjes werden overtuigend, hoewel soms wat improviserend, gebracht.
Rond halftwaalf, inmiddels donker, verzamelden we fust en glazen en bedankten we Marija en Ger voor hun gulle gastvrijheid. Een prima avond was het geworden.
Eind augustus pakt Zilt de muzikale draad weer op.
Foto: Anita de Jong
1 juli 2023 - De binnenstad van Haarlem heeft zich van ’t Spaarne afgewend: de big shoppers bezetten de winkelstraten wat verderop. De lokale horeca onderneemt overigens verwoede pogingen om daar verandering in aan te brengen: volop en steeds meer terrasjes verschijnen aan de oevers …
Het Hofje van Noblet (1761) leunt tegen ’t Spaarne aan, enigszins aan de rand van het op die dag regenachtige Haarlem. Een lieflijk hofje is het, waar uitsluitend vrouwen woonden, tien uit Amsterdam en evenzoveel uit Haarlem. Voorwaarden: ouder dan vijftig jaar, alleenstaand en van goed Nederduits gereformeerde huize. Tegenwoordig wonen er zestien vrouwen, allen alleenstaand. Een heus jachtterrein voor een mannenkoor, zou je denken.
Maar de mannen van Zilt waren door de organisatie van de Hofjesconcerten uitgenodigd voor nobeler bedoelingen en kwamen met een aantal vertrouwde zeemansliederen puik tevoorschijn, voor de tweede keer aangevoerd door Carola.
Met Sloop John B sloten de Zaankanters af, bijgestaan door het gemengde koor Good Vibes, met wie het podium gedeeld werd.
We hielden het droog en het hofje liep onder de appelboom en op de paden eromheen toch nog gezellig vol.
3 juni 2023 - Over het water van De Nieuwe Meer bij Amsterdam schalden de operaklanken van de Barcarola. Op het ritme van de slagen van de gondolier voer Zilt de haven in van ’t Onklaar Anker. Deze watersportvereniging had het koor uitgenodigd voor het feest ter ere van hun 50-jarig bestaan. Carola Walther stond op de brug om Zilt door dit optreden te loodsen. Voor de eerste keer. En ze deed dit met verve. Zilt had dit keer gekozen voor een stevig shanty-repertoire, aangevuld met enkele subtielere nummers. Het verlangen van de zeeman werd zelfs voor het eerst in het openbaar gebracht. Best moedig, gezien de kleine bezetting die middag. Ter afsluiting van het optreden werd het publiek uitgedaagd om mee te zingen met the drunken sailor en the wild rover. De rondgedeelde tekstbriefjes verdwenen snel in de tas; voor later, bij de borrel.
10 december 2022 - Tijdens de aanloop naar Kerst op Zee was het zilte enthousiasme niet unaniem. Maar Auk zette er volhardend zijn frêle schouders onder. En toen Wim een ware hijs- en trekinstallatie in elkaar timmerde en uit privécollecties en de leslokalen van de Enkhuizer Zeevaartschool nautische apparatuur werd ingebracht, groeide het idee dat het wel eens een middag kon worden, waaraan de gemeentelijke subsidie welbesteed bleek.
De Vermaning gonsde die zaterdagmiddag van bedrijvigheid. Enkele van de ongeveer twintig kinderen sloegen aan het hijsen en trekken aan naar teer geurende touwen en trossen, andere hesen een fok, net naast het kerkorgel, omhoog. In een hoekje demonstreerde Willem hoe netten geboet werden en zette Paul de kinderen aan het vervaardigen van kleurige draadpoppetjes. Oud-marconist Lourens demonstreerde zijn morse-apparatuur en seinvlaggen hingen als feestelijke slingers langs de kerkbanken. Zilt zong wat liedjes en Jules, achter de piano, studeerde met de kinderen - en hun ouders – de canon storm op zee en de dronken zeeman in. En ach, met Wat zullen we doen met de dronken zeeman? scoor je altijd.
Alle kinderen kregen een fraai en informatief zeemansboekje mee, als tastbare herinnering aan deze energieke middag.
Lida Visser maakte de foto's
25 juni 2022 - Het wordt er allemaal niet duidelijker op in Haarlem. De jaarlijkse Hofjesconcerten vormen een opmaat naar de Koorbiënnale, dit jaar met de toevoeging next level. Op het programmaoverzicht prijkt in grote letters The Big Sing, ook zichtbaar op T-shirts en banners. Dat daar Nederlandse woorden voor bestaan, zullen we maar negeren.
Maar goed, Zilt heeft meegedaan aan dit avontuurlijke festival voor meerstemmige, vocale muziek. In gewoon Zaans: Zilt trad op in het Lutherse hofje, Haarlems oudste hofje (1396) en verkaste daarna richting ’t Spaarne, naar het Gravinnehofje, uit 2001. Hier kwam Zilt overtuigender tevoorschijn, mede door de betere akoestiek. Veel solowerk, dit keer. Maar avontuurlijk? Dat werd het niet, meerstemmig wel, en … a capella natuurlijk.22 mei 2022 - Twee dagen Reuring in en om ’t Reghthuys in Westzaan en Zilt stond bijna aan het eind van de tweede dag geprogrammeerd op het podium dat uitkeek op een knus driehoekvormig pleintje. Zo’n plekje waar het geroezemoes van het publiek blijft hangen tussen de omringende gebouwen.
Maar die reuring verstomde toen Ab zijn Ol’ man river over de toehoorders baste. En toen Zilt en Jules accordeon het blokje shanty’s afsloten met het Duitse Sieben Weltmeeren hinter den sieben Horizonten werden hier en daar armen ingehaakt en veranderde de reuring in deining.
Een stevig optreden van de Zaankanters!!
10 april 2022 - 10e korendag in Jisp
Er zat wat rek in het korendagprogramma in de knusse Jisper kerk. Rek die dirigent Jules Bart aangreep om zijn Kaskedieze en Zilt niet te laten inzingen in een zaaltje ergens achteraf, maar op het podium, tegenover het publiek, dat aldus een mini-inkijkje kreeg in een koorrepetitie. Als koor kreeg je het idee dat je in je eigen voorprogramma stond. Verdient navolging.
De laatste zin van tekstjes over Zilt eindigt vaak met Zilt zingt meerstemmig en … altijd a capella. Zo ook in het programmaboekje van deze Jisper korendag. Daar spreekt een zekere trots uit. Maar bij A life on the ocean wave schoot Jules het koor toch te hulp, op de piano.
Dat was nog niet solide genoeg verankerd.
of
Zilt zingt meerstemmig en … voortaan altijd a capella.
Optredens 2021
17 oktober 2021 - Voetveer
Op een maand na was het twee jaar geleden dat Zilt optrad. De branding van corona legde repetities en optredens stil. De covid-golven en een dirigentenwissel hebben Zilt zichtbaar ontmand. Zichtbaar, maar ook hoorbaar?
De vrijwilligers die het voetveer tussen Oud-Zaandijk en de Zaanse Schans bemensen, sluiten jaarlijks het seizoen af met een feestje. Twee van hen behoren tot de bemanning van Zilt: aanleiding genoeg voor een optreden, dus, in de goedgevulde kantine van voetbalvereniging Zaandijk.
In een voetveerovertocht kunnen twaalf personen over de Zaan gezet worden: Zilt zou er precies op passen. Jaarlijks levert dat een slordige 20.000 euro op en dat bedrag gaat naar goede doelen in de regio.
Zilt koos voor zekerheid, de zekerheid van solide ingeprent shantymateriaal. In het nog prille seizoen was immers nauwelijks gerepeteerd. En hoe zat het met het zout-zoetgehalte? Dat was ongewis.
Jules Bart, Zilts voormalig dirigent, sleept het koor momenteel door de vaste-dirigentloze winter heen. En hoe! Losjes én met vaste hand bracht hij het beste in Zilt naar boven, met name bij Rolling Home en het steeds weer prachtige Oh Shenandoah. Zelfs aan de bar was het stil … Het werd een mooi optreden. Hoorbaar mooi!
14 december - Zilts jaarlijkse decemberslotakkoorden kregen op zaterdagavond de 14e december het karakter van een waarachtig concert; weerbarstig weer en toch een volle Vermaning.
De Morgenstercantorij was te gast en dat is een prachtig zingend, gemengd koor, deels a capella.
Zilt maakt het zichzelf al moeilijk genoeg door meerstemmig en áltijd a capella te zingen. Met een canon komt daar nog een dimensie bij. Voor deze avond hadden de Zaankanters Ding dong bell ingestudeerd. Een canon dus, die echter aan het eind veel-meer-stemmig wegebde. Dat de mannen beter kunnen, bewezen ze met The Rose of Tralee. Prachtig!
Carry van der Gulik had zich over Zij van Zilt ontfermd en toonde aan waar een avondje oefenen en een half uurtje inzingen toe kunnen leiden. Een charmant optreden tegenover een muisstille kerk.
Na de glühwein nam Ton Schoen plaats achter de piano en begeleidde de inmiddels traditionele samenzang. Lekker zingen, met z’n allen.
Natuurlijk mag Stille nacht niet ontbreken. Zilt sloot ermee af. Wat mooi!
17 november - Niet alle hoge noten kwamen er ongeschonden uit in het seniorencomplex Nieuw Akerendam in Beverwijk. Daarvoor waren sommige zilte stembandjes de avond ervoor toch te zwaar belast geweest.
En Zilt moest er met een programma van twee uur tegenaan in Beverwijk en nam de bewoners mee naar verre oorden. Met vertrekken en afscheid nemen, maandenlang op zee met zware arbeid en verlangens, met het weerzien na de thuisreis. Zilts liederenbundel was in die reisvolgorde herschikt en Auk – behalve bariton ook rasverteller - voer het gezelschap langs stille wateren, diepe gronden en ruige klippen aan verre kusten en illustreerde zijn verhaal met zijn eigen zeevaartverleden.
16 november - Een mooie combi was het, die van Zilt en Eensgezindheid, die van een a-capella-shantykoor en een louter instrumentale brassband. De mannen van Zilt vouwden drie bescheiden muziekstandaards uit, maar de koperblazers pakten hun blinkend instrumentarium uit degelijke koffers en beschermende foedralen. Ze ontvouwden elk hun muziekstandaard en namen daarachter plaats op een stoel. Eensgezindheid vulde dan ook een derde van de Wormerveerse Vermaning. Tja, zo krijg je een kerk wel vol natuurlijk…
In dat was maar goed ook, want blazers én zangers kwamen tijdens dit najaarsconcert goed voor de dag met elk twee blokjes eigen repertoire. Puike optredens! Eensgezindheid en Zilt gooiden het op het eind van de avond op een akkoordje met een eendrachtige vertolking van onder andere Cockles and Mussels, met maestro Ineke op de bok. Met baton!
Het werd een mooie avond, met plasjes onder de stoelen. Maar dat was condens, dat uit het koperwerk droop op de vloer van de kille kerk.
2 november - het Saens Korenfestival
Wat is dat toch? Hoe kan het toch dat de eerste regels van Sweet and Low plotseling dienst weigeren, zich niet gedragen zoals de partituur beveelt? Al jaren lang moeiteloos en dan ineens een blokkade. Gelukkig gebeurde dat tijdens het inzingen, in een achterafzaaltje en achter de gesloten deuren van het Wormerveerse kerkje aan het Noordeinde.
Maar dan, op het podium, aan de kop van de volgelopen kerk, 'zingen jullie de heiligen uit de kerk', lazen we bij thuiskomst in het mailtje dat dirigent Ineke ons toezond. En dat gold ook voor Zeeklacht en Spanish Ladies, twee toch nog wat onwennige nummers én direct na elkaar. Ze missen nog de vastigheid van … Sweet and Low. Zeg maar.
Zilt sloot af met het oh zo fraaie Oh Shenendoah. Dat lukt altijd, met of zonder inzingen.
18 augustus – Het Noordhollands Dagblad organiseerde op deze zondag een poging om met meer dan 809 zangers (een vorig record) een lied te brengen in het Zuiderzeemuseum. Toepasselijk hierbij was gekozen voor de Zuiderzeeballade. Een oproep aan shantykoren uit de regio resulteerde in vijf koren waarbij Zilt natuurlijk niet ontbrak. In vijf achtereenvolgende weken werd in de krant een hele pagina aan een deelnemend koor besteed en dat alles om zoveel mogelijk mensen naar het Zuiderzeemuseum te lokken.
Het Kapiteinskoor uit Zaandam beet de spits af, gevolgd door Rumor di Mare uit Leiden. Rumor di Mare heeft een zeer gevarieerd repertoire met een inspirerende dirigent aan het hoofd. Geen gemakkelijke opgave om daarna te moeten optreden. En ja, wie kwam daarna het podium op? Een echt a capellakoor uit Wormerveer.
En.., werd het record gebroken? Ruimschoots..! Met als voorzanger George Baker klonk uit 1567 kelen: ‘Opa kijk ik vond op zolder…’
Foto: Lida Visser
Na een optreden op het podium bij de Waag volgden 's avonds nog enkele blokjes van vijf of zes nummers in de fraaie tuin van het Klottjes-huis. Er werd kriskras door Zilts liederenbundel heen gezongen. De avond eindigde heel klein, met wat zangers áán en een handjevol toehoorders óm een biertafel. Heel klein, maar heel mooi.
Op zondagochtend waren de Zaankanters met drie shanty's onderdeel van de maritiem getinte preek in de Lutherse kerk. Over verbinding ging het en met een touw en een zeemansknoop werd dit aanschouwelijk gemaakt. Vooral tijdens deze dienst bleek duidelijk waarom er een dirigent voor een a-capellakoor staat: Zilt kwam wel eens sterker voor de dag. Of moeten we toch (bij)geloof hechten aan het getal dertien ...
Dag Hans.
28 juli - De recordhitte had Nederland verlaten en aan de Turfhaven in Alkmaar stond een dwarrelig windje. Dwarrelig en hinderlijk voor een a-capellakoor. Zilt trad daar aan ter gelegenheid van Victorie Sail Alkmaar, een festijn dat 150 historische bedrijfsvaartuigen bijeenbracht langs de Alkmaarse kaden. Het Oude Schip moest daar natuurlijk gezongen worden. Vooral op het tweede blokje van acht liedjes, met Zeeklacht en the Female Smuggler, bleek de wind meer grip op de kwaliteit te hebben dan de Zaankanters zelf. Toch maar ergens een plekje zoeken om vooraf even in te zingen, voortaan.
29 juni - En zo was Zilt op deze snikhete junidag onderdeel van de tiende Koorbiënnale in het Gravinnehofje in Haarlem. De organisatie had bij de ingang, tegenover ’t Spaarne, een schaduwrijk plekje tot podium verklaard, Auk had de schedel bedekt met een hoedje en de muziekstandaards waren op de juiste hoogte afgesteld: Zilt was op alles voorbereid …
Dirigent Ineke was ruimschoots op tijd van huis vertrokken, stond al rap in de file, stalde de auto nog best op tijd in de parkeergarage nabij het Gravinnehofje en vroeg voorbijgangers er de weg. Steeds tevergeefs! Ze stapte ten einde raad in een taxi, die haar naar het adres met dezelfde naam … in Heemstede dirigeerde. Geen koor te bekennen. En in het hofje? Geen dirigent te bekennen. Maar de mannen van Zilt traden kordaat handelend op en gaven een solide concert. Het nog lastige Zeeklacht werd vervangen door het stevig verankerde en prachtige Shanandoah.
Ook Spanish Ladies durfde het koor niet aan zonder dirigent. Maar in de twintig jaar die Zilt inmiddels bestaat is een flink repertoire opgebouwd, waar ter plekke in onderling overleg uit werd geput. Voorafgaand aan elke shanty keken de mannen elkaar onderzoekend aan om zo gelijkgestemd mogelijk in te zetten. En dat ging eigenlijk best goed. Maar met een dirigent ervoor …
4 mei – Vrijheid is niet vanzelfsprekend, dat was het thema van de Dodenherdenkingsbijeenkomst in de kerk in Akersloot. Een bijeenkomst met gedichten, een overweging, dagboekfragmenten en samenzang. Dat laatste was althans beoogd, maar omdat de stapel programmaboekjes zoek was, neuriede de volle kerk gewillig achter het orgel aan, coupletten lang.
Zilt kon het zonder die boekjes. De gedachten zijn vrij harmonieerde met het thema. Auk verhaalde over het ontstaan van De Moorsoldaten, dat stevig werd neergezet. In het Duits!
Met Ol’ man river werd afgesloten. Ab brengt dat altijd met veel overtuiging. Ook nu! Het is bijna ongepast tijdens dit soort bijeenkomsten te applaudisseren. Toch klonk er één schuchter handje-klapje, per ongeluk bijna, maar symbolisch voor het gulle applaus dat Ab zeker verdiende. En Zilt!
Daarna liep de kerk leeg naar het vrijheidsmonument, tromgeroffel voorop.
Na twee stille minuten en the last post was er koffie in het Kruispunt.
Mooi, zo’n dorp-verbindende herdenking …
14 april - Het programmaboekje bij de Jisperkerk korendag 2019 roemt de akoestiek van de kerk. Dat luistert dus nauw.
Zilt sloot - bijna traditiegetrouw - deze korendag af met een zevental liedjes, waaronder twee kakelverse: Spanish Ladies, uitdagend want veel tekst, met hier en daar lastige melodielijntjes en Zeeklacht. Zeeklacht is een gedicht van Cees Buddingh, uit 1960 alweer. Eigenzinnig, met lak aan rijmschema’s en keurige conventies. Onze vorige dirigent Arjan van Dijk schreef er een arrangement voor. Net zo eigenzinnig! De huidige leidsvrouwe Ineke Mulder-Peper liet de Zaankanters er maandenlang op zweten en durfde het aan: in de Jisper kerk, waar het zo nauw luistert.
De slotnoten werden gedeeld met Kaskedieze toen shantyman Hans zijn Chicken on a raft opdiende. Doet-ie leuk!!
13 januari - En weer, net als in 2018, was Zilt onderdeel in de nieuwjaarspreek van dominee Ben de Boer in de Jisper kerk. In de Orde van dienst Jisperkerk, het draaiboek voor die dag, stond tussen de gebeden, lezingen en psalmen steeds een blokje van twee shanty’s geprogrammeerd. De preek droeg het thema Moedig Voorwaarts, de woorden waarmee Gerard Reve zijn brieven afsloot. Over het verglijden van de tijd ging het en over vergankelijkheid. Over melancholisch terugkijken naar het voorbije jaar of moedig vooruitblikken naar de volgende. Zilt had met onder andere Het Oude Schip en Rolling Home gekozen voor wat bedaarde nummers, aangepast aan kerk en zondag.
23 december - Geen rondgaande collectezak tijdens de jaarafsluiting van Zilt, wel een afwachtende vioolkist - opengeslagen - bij het uitgaan van de Wormerveerse Vermaning. Zilts penningmeester nam genoegen met een vrijwillige bijdrage van de toehoorders in de volle kerk. En dat voor een middag luisteren én zingen onder fraaie lichtbeelden. En glühwein.
Zilt zette de toon met een frisse, maar ook kerstgetinte selectie uit hun liederenbundel en presenteerde daarmee de kerstverse dirigent Ineke Mulder. Het begon allemaal met Stille Nacht en dat deed het koor zo stemmig dat de middag daarmee ook afgesloten had moeten worden.
Daarna schoven hun partners, getooid in rood en zwart, eveneens op het podium, onder de naam Zij van Zilt. Het toen gemengde koor liet de Cherry tree carol horen en daarna was de bühne geheel voor de dames, voor het gelegenheidskoor Zij van Zilt. Vooral hun Donna Nobis Pacem maakte indruk. En dat na een avondje oefenen! De hand van de gelegenheidsdirigent Carry van der Gulik was hoorbaar zichtbaar…
Na de pauze nam Ineke, eigenlijk de ware Zij van Zilt, de volle kerk mee in een samenzang van kerstliederen. Ton Schoen, hoog boven de zingende gemeente, hield achter het orgel het tempo in het gareel. Gewoon lekker zingen werd het, afgewisseld door korte optredens van Morgenster(retje), een kwartet dat de oorsprong vindt in de Morgenstercantorij van de lokale PKN-kerk.
Een mooie middag werd het, met twee koren, twee dirigenten, een kwartet en … één Stille Nacht door Zilt.
8 juli - Dat de Franse schilder Claude Monet zo’n 150 jaar geleden enige maanden in Zaandam heeft vertoefd, wordt niet vergeten. Monet maakte in die periode het respectabele aantal van 25 schilderijen. Op zondag 8 juli werd het evenement Monet aan de Zaan georganiseerd waarbij Zilt voor de muzikale noot zorgde. Terwijl een Volendammer kwak met passagiers langs verschillende punten voer waar de schilder ooit was geweest, zongen de mannen van Zilt op de kade bij de ‘Groote Sluis‘ een deel uit het Zilt-repertoire. De uitdaging van de organisatie om een echt Monet-lied te laten horen was aangenomen en ‘de kleuren van Monet’s Zaandam’ paste wonderwel bij de melodie van A-Roving.
21 april - De kou was uit de lucht en de lente sloeg hevig toe met nieuwe warmterecords. Tijdens het Saens Korenfestival, georganiseerd door Vrouwenkoor Chemistry, was het in de kerk aan het Noordeinde in Wormerveer dan ook zuidelijk warm. Maar ook de sfeer was opgewarmd toen Zilt op het eind van de middag aantrad. Daar had het Amsterdamse Rozenkoor wel voor gezorgd met een kleurrijk optreden. Tijdens het inzingen overhandigde Auk een scheepsbitter aan de nu 50-jarige dirigent Arjen. Tijdens het optreden voegden de mannen van Zilt daar nog een presentje aan toe in de vorm van een prima optreden.
15 april - Boven in het voormalige raadhuisje van Jisp kon Zilt een kwartiertje inzingen: een minuut of vijftien de stembanden opwarmen en de scherpe kantjes van wat onzekerheden doornemen. Bijna spreekwoordelijk staat een moeizame generale repetitie voor een klinkend resultaat. Ook in Jisp ging dat op. Tijdens het inzingen, de generale, bleken de scherpe kantjes hardnekkig, maar eenmaal op het podium sloot Zilt de achtste Jisper korendag sterk af.
Foto: Lida Visser
Zilt bracht negen shanty’s. Altijd mooi, zingen in zo’n kerkje! Maar de eerlijkheid gebiedt te melden dat aan de afstemming tussen solist, koor en dirigent tijdens het eerste couplet van het prachtige Old Man River nog wat geschaafd moet worden.
Het programmablad vertelt dat Con Piacere (nog?) niet toe is aan digitale accordeons. Zij 'blijven bij de basis'. ‘Trekken en duwen'. En hier ligt een mooi bruggetje naar shanty’s, die als werkliederen het ritme van 'hijsen en trekken” begeleiden. De mannenstemmen ondersteunden de accordeonklanken bij Vangelis’ Conquest of Paradise. De volle kerk genoot ervan.
Het concert werd afgesloten met een gezamenlijke, sfeervolle uitvoering van You’ll never walk alone. Hoe droevig toepasselijk: kort voor dit concert was Zilt Peter ontvallen. Een trouwe, lieve bariton, altijd in het hart van het koor. Peter was, met zijn Carry, een fanatieke wandelaar.
21 januari - De bijvangst van Zilt is dat we soms op onverwachte plekken en tijdens onvermoede gelegenheden moeten aantreden. Op deze zondagochtend was een deel van ons repertoire ingepast in de zondagochtenddienst van de kerk in Jisp.
Voorganger ds. Ben de Boer bouwde zijn preek om het thema beginnen, ingegeven door de aanvang van het nieuwe jaar. Ieder van ons had ongetwijfeld zijn eigen gedachten bij de overwegingen van de predikant. Vooral ons Rolling Home viel in de smaak, want dat lied zongen we tijdens de nazit met koffie nog een keer, op de valreep, een enkeling met de jas al aan.
14 januari - De Ruben Hoeke Band deed op die zondagavond de Wormerveerse Vermaning aan en dat was te horen aan het forse aantal decibellen dat vanonder het spreekgestoelte de kerk in denderde. Heerlijk stevige rocknummers waren het, van onder andere the Stones, AC/DC, Steve Winwood, CCR en the Steve Miller-band.
35 gitaristen, pupillen van Ruben Hoeke, kregen in wisselende formaties een podium en een enthousiast publiek. Na Angie, verreweg het rustigste nummer, was de beurt aan Joe Cockers ‘with a little help from my friends'. De aangekondigde mystery guests bleken een tiental mannen van Zilt, dat als achtergrondkoor vanuit de zijbankjes de band een vriendendienst bewees. Een erg leuk uitstapje. Maar zeker niet a capella …
15 december - Onze vaste jaar-uitzwaaiavond week af van voorgaande jaren. Geen individuele performances, maar een koorcollectief optreden voor de pauze, in de vorm van een gratis concert voor de schare Ziltfans en een kerkbrede samenzang erna. Het werd een mooie avond waarin Zilt de kerstverse dirigent Arjen van Dijk lokaal presenteerde aan een redelijk gevulde Vermaning.
Voor de pauze moest Zilt soms nog zoeken naar de verfijnde inzet en de juiste afstemming. Dirigent en koor hebben er pas een kwartaal repeteren opzitten. Auk praatte de Zilte seasongs met kennis van maritieme zaken aan elkaar. Mooi dat The Rose of Tralee weer in beeld en geluid was. Tja, en dat mooie Stille Nacht!
Het programma na de pauze bestond uit een ware kerst-sing-in. Bundeltjes kerstliedjes gingen rond en koor én kerk zongen uit volle borst. Het a-capellakarakter van Zilt werd op de piano getoetst door Arjen. Rechttoe rechtaan heerlijk iedereen een half uur voluit Ere zij God, in Exelsis Deo en Kyriëleis. De ooit in de zondagsschool geïnvesteerde uren bleken toch niet vergeefs…
Jammer dat Paul er niet bij was. Fijn dat Peter vrolijke een-tweetjes opzette met zijn kleinzoon.
Kerst op Zee, was het motto. Het was een prima afsluiting van 2017.
9 december - Korenfestival Weesp
“We hebben allemaal wel iets waar we blij of gelukkig van worden”, meldt de website van de Vivium Zorggroep in het welkomstwoord. Zilt was te gast bij een van de locaties van deze zorgorganisatie voor de Gooi- en Vechtstreek, bij Vivium Oversingel in Weesp, nu ook podium tijdens het achttiende Korenfestival Weesp. Mevrouw de Wit was er ook en deze dame staat voor een licht en klassiek vrouwenkoor. Plezierig misleidende naam!
Het podium werd verder nog gedeeld met Koor Babylon, klassiek en a capella. Nogal klassiek of klassiekerig, allebei.
Het was het eerste optreden onder leiding van de nieuwe dirigent, Arjan van Dijk. Ook voor Zilt was er “wel iets bij waar we blij of gelukkig van” werden …
1 juli - Hofjesconcerten Haarlem
De gehele voorafgaande week waren de weersvoorspel-lingen somber. Zouden de Hofjesconcerten dan toch naar binnen locaties moeten verzet worden? Maar dan… op zaterdag 1 juli gaf de buienradar wegtrekkende regen aan en kon Zilt zich verzamelen bij het Frans Loenenhofje. Dat we maar met een klein groepje waren, deerde de Zilte mannen niet. Hun enthousiasme bleek al bij het inzingen, waarbij de klanken zelfs door gesloten deuren naar buiten traden. Jules had voor dit laatste optreden met Zilt een mooie selectie gemaakt van nieuwe en oude liederen
Na ons optreden was een pauze geprogrammeerd waar we dankbaar gebruik van maakten door ons blokje van tien, na The Female Smuggler uit te breiden met Eileen Aroon en Shenandoah.
Het publiek deerde dat niet wat bleek uit de uitroep, ‘oh wat jammer dat jullie nu al stoppen’. De robuuste klanken van Zilt pasten dan ook wonderwel tussen alle schone en subtiele tonen van de andere koren. De Hofjesconcerten laten zien dat amateurkoren tot bijzondere prestaties in staat zijn.
Foto: Trudy Boom.
29 april - Sloepenrace De Woude
Op De Woude kom je niet zomaar. Daar is een pontje voor nodig. En een eurootje om erop en ook weer af te komen. De jaarlijkse sloepenrace om het eilandje heen ging kennelijk eerder van start dan Zilt was beloofd. De sloepen kwamen dus ook vervroegd binnen en toen Zilt om vier uur inzette, vloeide het bier al rijkelijk op het terras van ’t Kombof. Aan Paul ging dat grotendeels voorbij: die had voor de dag erop, de 30e dus, een plekje voor De Woude ingeruimd.Zilt overstemde de wind en het geroezemoes dat bier nu eenmaal oproept nauwelijks. Eén mevrouw luisterde aandachtig, steeds met een vriendelijke glimlach om de mond, met na elk lied een applaus. Ze genoot zichtbaar. Zilt bracht vertrouwde liedjes, wilde afronden met meezinger The Wild Rover, maar sloot met The Drunken Sailor pas echt af. Hoe toepasselijk …
Foto's:
Rob Verweij.
En die mevrouw? Zij bleek de echtgenote van het onlangs aangemelde lid, Sjaak. Wordt een heuse fan! Oh ja, en Paul dan? Die was net op tijd om de laatste vijf liedjes van de 25 mee te tenoren. Helemaal uit Delft!!!
9 april - Korendag te Jisp
“We begonnen met heren en we eindigen met mannen.” Zo kondigde de lady-speaker Zilt aan aan het eind van de Korendag in de Jisperkerk. Ja, Zilt heeft duidelijk een andere uitstraling en een ander repertoire dan de heren van Scola Cantorum Nomini Tuo, die, om 10.00 u al, strak in het gelid en in driedelig donkerblauw Gregoriaanse liederen vertolkten. De mannen van Zilt sloten deze bijna zomerse dag af en trakteerden de toch goed bezette kerk op een interactieve toegift. In Ol’ Man River ging Ab diep, heel lang heel diep. Hij had nog adem genoeg over om erbij te glimlachen.
De dames in de kerk wachten gespannen op wat komen gaat als Ab zijn Ol' Man River inzet. Dirigent Jules doet een stapje opzij. Foto: Lida Visser
18 maart - Zilt aan de Zaan
Vrouw aan boord
Even onwennig begon 'ons eigen concert' met weerbarstig in elkaar hakende poten, statieven, snoeren en staketsels van muziekstandaards en microfoons. Maar daarna gebeurde er toch wel wat in de goedgevulde Wormerveerse Vermaning en onder het minstens zo goedgevulde, rondborstige boegbeeld. Zilts Friese gasten Nanne en Ankie staken hun kunsten met Strand der Zuiderzee en Fisgutting Lassie niet onder kerkstoelen en -banken. Die kunnen wel wat!! Ook op schalmei, gitaar en concertina.
Dirigent Jules Bart had Zilt een straffe oefencampagne opgelegd en dat resulteerde in wat nieuw werk als the Dead Horse en Goodbye my lover. Wat ouder materiaal was gereviseerd en dat was te horen in Zeilen wij uit van Hellevoetsluis.
Het thema van de avond was Vrouw aan boord, wat in de lokale pers leidde tot de kop: Zilt neemt vrouw aan boord. De dubbelzinnigheid van deze krantenkop werd het uitgangspunt voor Jacob Passanders bijdrage aan deze avond. Deze lokale transitiekunstenaar dichtte en rijmde de optredens aan elkaar en voerde met Jules meerdere malen een perfect een-tweetje op.
Een heuse potpourri van Meisje-Loosliedjes ging vooraf aan het prachtige Windrose, Nanne & Ankie op hun best. Het refrein samen met Zilt vanuit de zijbeuken van de kerk.
De compacte geluidswal die het Franse Chantons pour passer le temps kan zijn werd ontleed in stukjes die apart ten gehore werden gebracht. Jules slaagde erin hier het publiek vrolijk bij te betrekken.
Afgesloten werd met het eenstemmige the Female Smuggler, de Duitse kraker Hinter den sieben Horizonten en het schitterende Oh Shenandoah.
Een prima avond aan de Zaan.
2016
23 december - In de woelige wereld om ons heen is Zilts afsluiting van het jaar steeds weer een vreedzame en verbroederende gebeurtenis. Verzusterend ook, want echtgenotes en vriendinnen schuiven eveneens aan. Jules, niet weg te slaan vanachter de piano, dirigeerde Zilt & Partners naar een sfeervolle vertolking van enkele kerstliederen. En stond de basstem van Ab bij tijdens diens Ol’ man river en – onverwacht – Fields of Athenry. Onverwacht, maar verwacht prachtig. Losjes, met de handen in de zak en de duimen erbuiten. Had Louty mooi gevonden ...
Natuurlijk waren er de trekzakken en dit jaar dwarsfloot Joost enkele nummers van ons repertoire het gehoor in. Sjaak ging in zijn tekst Franje in op de nalatenschap van Bowie, Prince en Cohen.
Helaas was Lex er niet. Die lag bij te komen van een heupoperatie na een ongelukkige valpartij. Maar zijn Margreet was er wel en vertelde hem vast over deze fijne avond tussen de schuifdeuren in de Vermaning.
10 december - Eenentwintig koren zongen op zeven locaties tijdens dit zeventiende korenfestival in Weesp. Zilt trad met twee blokjes van twintig minuten aan in de Van Houtenkerk, lokaal bekend als het chocoladekerkje. Onder de orgelpijpen was Zilts ware aard met een aantal shanty’s onvervalst te horen. Maar deze tijd van het jaar eiste van de Zaankanters ook een mildere, kerstgetinte toonzetting. Buiten miezerde het onaangenaam, binnen klonk - hoe kan het anders - Stille Nacht als besluit van de beide blokjes.
Jules zet de toon bij de inzet van een van onze nieuwe liedjes:
The dead horse. Foto: Lida Visser
Een procent of 30 Zilt was ruimschoots voldoende voor een prachtig optreden in de fraaie Lutherse Kerk in Delft, Pauls thuishaven. De overige 70% zat in Parijs, was nog op vakantie of blies zijn longinhoud in zijn verjaardagsballonnen.
Maar alle stemmen waren vertegenwoordigd en inzingen konden we in Pauls huiskamer boven Ankies pottenbakkerswinkeltje de Mallemok. Wat is het toch heerlijk zingen als de akoestiek deugt! En die deugde in de Lutherse Kerk in Delft, geopend omdat het Monumentendag was.
Daarna trok Zilt naar het volgende monument: Hans, uit Assendelft. Hij vierde in onze Vermaning zijn 65e verjaardag en kreeg op deze zaterdagavond de kerk vol. Hans’ solo Chicken on a Raft was herschreven naar Hey Hans, maak de kat wat wijs.
2, 3 en 4 september - Rondom de Leuvehaven, omgeven door de prachtige en beeldbepalende bouwwerken die de Rotterdamse skyline vormgeven, vond het 14e Internationale Shantyfestival als onderdeel van de Wereldhavendagen plaats.
Zilt was voor de vooral winderige zondag ingeroosterd, kreeg een vriendelijke personal coach, Anja, toegewezen en begon bij het lichtschip. Een stevig optreden voor een handvol publiek, onder wie Jules’ voorbeeldige kleinkinderen. De geluidsinstallatie was met eigenwijs wapperend plastic toegedekt tegen de regen.
Echt last van de wind had Zilt op de trappen van de Beurs. Het geklepper van het plastic werd hier aangevuld door knerpende trams.
Rond 16:00 uur viel er een klein gaatje in het grauwe wolkendek, ook voor het publiek groot genoeg voor een derde optreden. Nu klapwiekte een helikopter luidkeels naast de Erasmusbrug en boven het opspattende Maaswater en scheurden ambulances loeiend voorbij. Dat had ook wel wat en de Zaankanters zetten een tandje bij.
Zilt wil met alle geweld a capella zingen, maar moest in Rotterdam flink aan de bak om tegen al het geweld van de elementen en de ronkende stad in overeind te blijven.
Het werd een prima dag.
19 december - Traditioneel sluit Zilt het jaar af, samen met de partners, met een avond vol liedjes en gloeiwijn, dit jaar aangevuld met haring en korenwijn uit de keuken van Jules. Wat ook nooit ontbreekt is de 'lezing' van Sjaak, welke onverkort op 'het forum' is gepaatst. Kunnen jullie nog eens nagenieten van de teksten van onze eigen woordkunstenaar.
12 december - De entree van het Weesper gemeentehuis is fraai en … de akoestiek is er dik in orde. De diverse stemgroepen kunnen elkaar goed horen en het volume op elkaar afstemmen. Een heerlijke plek voor een a-capellakoor! Goed dat we daar een keer mochten zingen van de organisatie van de kerstmarkt in Weesp en dat vond het gretige publiek ook. Zilt trad er twee keer op en beide keren geconcentreerd en trefzeker. En ja, een mannenkoor en Stille Nacht en een prachtig arrangement, in de fraaie entree van het Weesper gemeentehuis, waar de akoestiek dik in orde is, ja, dat is mooi.
11 december - De Wormerveerse Vermaning klaar voor gebruik
Aan de buitenkant van de Wormerveerse Vermaning is niet te zien dat de binnenkant grondig is gerenoveerd. Daar is ruim zes maanden aan gewerkt. Zes maanden moest Zilt het stellen zonder hun vaste repetitieruimte. Maar op 11 december was notabel Wormerveer bijeen voor de heropening. Er waren welkomstwoorden, anekdotes waarin werd teruggekeken en toespraken waarin werd vooruitgekeken. Sommige van de toehoorders ontvingen een bedankbloemetje, een ander een boek, de kerk een tekst op een gedenkspiegel. Maar iedereen kreeg Zilt, dat het publiek overtuigend het resultaat liet horen van vele avonden repeteren. In het nieuwe jaar weer in de Vermaning.
28 november - Er is meer dan Zilt …
De koster van de kerk aan het Noordeinde in Wormerveer had 135 stoelen klaargezet. Maar tegen achten, toen Zilts eigen concert onder bovenstaande slogan bijna losging, werden er in allerijl nog zestig bijgezet. Daar had zelfs het draaiboek van bobo-organisator Gerard niet in voorzien!
En er was ook meer dan Zilt, veel meer. Niet nog meer koren en ook niet meer liederen van de zee. Wel afwisseling en kwaliteit!
Met twee shanty’s verzorgde Zilt, nog in het rood, het voorafje. Daarna volgde de tweede gang van het zesgangenmenu: het barbershopkwartet Men2B zette een fantastisch optreden neer. Deze jongens kunnen echt wel zingen! Strak in het pak, gelikt in het schoeisel!
en ….. klassiek. Klassiek op de sax! Een prachtig optreden van vier vrouwen tussen het overig mannelijk zangersgeweld, benadrukte presentatrice Anita enigszins activistisch.
De dirigent bleef staan, hing zijn accordeon om en vormde, geflankeerd door zijn beide muziekkompanen, De Mannen, een trio dat enkele pareltjes uit de popmuziek aan elkaar rijgt en met luchtige arrangementen aan de man(!) brengt. Losjes op het podium, met heerlijke muziek!
Alle artiesten van de avond bezetten het toneel voor het toetje: The Sloop John B, volborstig meegezongen door het die avond verwende publiek.
Toen de koorzangers de boel in de kosterij opruimden en de kerk voor de dienst van de volgende ochtend in gereedheid werd gebracht, was er nog een klein nagerechtje. Voor een handjevol achterblijvers zong Men2B een aantal kerk- en kerstgetinte liedjes. Buiten was het winderig en regenachtig guur. Maar in de deuropening van de kerkuitgang gloeide het.
Wie weet komt er nog eens een optreden met Blond en shantykoor Zilt... uiteindelijk hebben we nog een arrangement liggen geschreven voor blazersensemble en zang.
15 november - Na een gulle ontvangst, met koffie + koek en handenvol nootjes op tafel, bereidde een volle zaal in vakantiepark Het Grootslag in Andijk zich voor op een welgevulde middag.
Vier koren die elk twee blokken van 25 minuten vulden: 200 vol-korenminuten tegen het beschilderde decor met de wapperende driekleur aan de scheepsmast. Het organiserende Andijker Havenkoor was het ene gemengde koor, The Lake Singers uit Akersloot het andere. Uit Biddinghuizen verhoogden De Blauwbaarden de sfeer met hun meezingers. Alle drie ondersteund door viool, trekzak, fluit en/of steelbanddrums. Zilt deed a capella aan klantenbinding: twee blokjes ongemengd mannentimbre, samen goed voor 50 minuten meerstemmigheid in Andijk.
6 september - Een lang weekend lang, van vrijdagavond 4 t/m zondag 6 september, ging Purmerend onder stoom. Zilt zong er op de winderige Koemarkt, dreunend begeleid door de stoomzaagmachine die knoestige bomen verwerkte tot planken, wat verderop. Tijdens de beide optredens voor de Koepelkerk schoof de stoomlocomotief sissend voorbij en scheurde de stoomfluit dwars door onze Shenandoah heen. Het was er gezellig en druk, in Purmerend.
Na een uurtje stapte Zilt aan wal en stevende de Columbus richting de drukte van Sail.
Aan de promenade langs de haven van het Noord-Duitse Leer trokken duizenden belangstellenden langs de aangemeerde, traditionele schepen, waarvan een overgroot deel uit Nederland. Ook enkele Zilte schippers waren naar dit prachtige stadje aan de Ems gevaren.
Zilt is inmiddels vaste gast bij het Schippers Klottje.
Op zaterdag, tijdens de officiële opening van het festijn in de raadzaal van het prachtige Rathaus, zorgden de mannen voor muzikale afwisseling tijdens de vele en lange toespraken.
Zilt zong direct daarna in het parkje en bracht ’s avonds de stemming erin aan de Stammtisch.
De volgende dag hadden de Zaankanters hun rode polo’s verruild voor hun zondagse outfit: in witte hemden trokken ze ter kerke. Enkele inzingoefeningen waren nodig om de wat korrelig geworden stemmen te prepareren. In de fraaie Mennonitenkirche gaven ze met het speciaal voor deze gelegenheid ingestudeerde Sieben Weltmeere hinter den sieben Horizonten richting aan de inhoud van de dienst: het lied was in de preek ingebed. Een indrukwekkend en voor sommigen emotioneel geheel werd het. Bijzonder om aan zo’n bijeenkomst een bijdrage te leveren.
Foto: Welmoed Verweij
Op het uitbundig zonnige podium, midden op het grasveld tegenover het overvolle terras van Johanna’s Hof, trapten de mannen af. Een uurtje later, tijdens Zilts tweede blokje, bood de wand van het bezoekerscentrum De Hoep akoestisch gezien wat meer bescherming en kreeg het dranklied Cruiscin lán zijn eerste publieke doop. De laatste a-capellabijdrage vond plaats op het pleintje voor café Borst, tegen het einde van de middag, na een schotsgeruit intermezzo van de doedelzakkers uit Assendelft. Vanuit de kille schaduw van de overkapte truck zorgde Klaas voor wat warmte met Island in the sun.
Nadat de mannen van Zilt het podium weer volledig in hun bezit hadden genomen, werd afgesloten met een aantal shanty’s. De voorzitter zei in haar slotwoord dat ze zich van deze avond vooraf weinig kon voorstellen. “Het was haar erg meegevallen!” Goed voor wat hilariteit.
... kopte het Noordhollands Dagblad vorige week. Nou, dat weet shantyminnend Wormerveer inmiddels. De man van Fiddlers’ Green trakteerde de tjokvolle Vermaning beminnelijk en vrolijk op een prachtige uitvoering, bijgestaan door het knappe gitaarspel van Rob van Sante. Beiden gewoon, in hun dagelijkse kloffie, met een forse sleutelbos aan Van Santes spijkerbroek gegespt. Geen poespas! Toch een show!
Wat goed dat Auk beide shantymates naar Zilts thuishaven heeft weten te halen! Wat goed ook dat dit concert zo uitbundig snel was uitverkocht! Maar ook de beide blokken van Zilt mochten er zijn: trefzeker, soms mild, dan weer robuust.
Fiddlers' Green. Foto: Rob Verweij.
Met zijn eigen versie van deze seasong sloot John Conolly af, nu niet alleen bijgestaan door Rob van Sante, maar ook door Zilt.
Geen wonder dat de cd’s goed liepen op deze prachtavond.
Heel vroeg én heel laat in de middag trad Zilt op tijdens het prachtige shantyfestival Deunen en Deinen in Enkhuizen. Vroeg in de kleine zaal van het complex De Nieuwe Doelen en laat op het grote podium. Het massieve geluid van Zilt kwam vooral tot zijn recht tijdens de tweede sessie toen de mannen het internationale karakter van dit festival onderstreepten met hun a-capellaseasongs in vier verschillende talen.
Tussen de optredens door hoefde je alleen maar een zaal op te zoeken en dan deinde een zeer gevarieerd programma in onderdeeltjes van 20 minuten voorbij: we genoten van de instrumenten en zang van Pekel, van het prachtige, subtiele, Engelse duo Hissyfit, dat later de songs van John Conolly
De zee geeft veel! Ook Zilt, een van de weinige koren.
Een mooi festijn, waar de gerookte haring van René de ruimten - hoe toepasselijk - vissig geurde.
2014
Na de gebruikelijke stemoefeningen maakte Juul de koorrepetitie interactief en dat was niet alleen vermakelijk maar leidde ook tot een prachtige uitvoering van Stille Nacht. Op het open podium waren individuele bijdragen te bewonderen van Klaas, Ab, Auk&Trudy, Joost&Juul, Wim, huisbaas Piet en Sjaak. Lees Sjaaks literaire bijdrage op het Forum.
Tegen twaalven was Mikes tomatensoeppan half leeg, was er van Abs Glühwein weinig meer over en was Pauls bowl met bowl leeg.
Wat akoestiek doet met muziek, bleek tijdens de afsluiting van dit festival, in de Grote Kerk. De slotakkoorden werden verzorgd door drie koren, waaronder Zilt. En de Zaankanters deden dat met heel veel overtuiging met Ol’ Man River. Ab dwong met zijn prachtige basstem een klaterend en luidruchtig applaus af: een vroeg kerstcadeau voor de nokvolle kerk, maar ook voor zijn zichtbaar genietende koorcollega’s.
Met een man of 20 trad Zilt er dit jaar voor het eerst op: in het Meterhuis, aan 't Spaarne en later nog een keer in het Stedelijk Gymnasium.
Twee provincie-hoofdstedelijke optredens!
Met shantykoren uit IJmuiden, Zwolle, Harderwijk, Heusden en ..... met Zilt. Bijna drie uur lang en op vier verschillende locaties liet Zilt een solide deel uit hun shantybundel horen.
Anders dan alle andere koren, want ..... a capella.
Maar …………….. het tehuis was toch vooral oranje getint en gezind: overal vlaggetjes, slingers en oranje shirtjes die de spetterende overwinning van het Nederlands elftal op de Spanjaarden van de dag daarvoor (vrijdag, de 13e!!) nog eens onderstreepten.
Een mooi optreden op een mooie plek………………
En toen de stroom kinderen Artis verliet, met een cadeautje, stond Zilt weer op de trappen om hen uit te zingen.
Soms zocht een aantal kinderen een plekje op de trappen, tussen de zilte opa’s. Ze zongen mee en bogen voor het publiek, bogen nog een keer en nog een keer en waanden zich eventjes een BN’er op de trappen van Artis.
23 mei - Op deze reguliere repetitieavond, tijdens de Week van de AmateurKunst (WAK), hadden we een thuiswedstrijd. We hebben op straat een openbare repetitie gehouden, voor onze oefenruimte, de Wormerveerse Vermaning op Zaanweg 53.
Op de Zaanweg was die avond een estafette van huiskamerconcerten georganiseerd en wij werden ook aangedaan. Een groep van 25 wandelende deelnemers dook rond 20.15 u. op en hierbij het verslag van een van de deelnemers:
”Dat was toch een verrassing dat wij dat hoekje om kwamen en jullie met het Koor in een half rondje stonden te zingen... kippenvel... echt waar.
En we mochten ook nog meezingen, helemaal leuk."
"Mensen stopten met de fiets en auto’s toeterden. Echt super en uniek, wil je alsjeblieft alle mannen bedanken.”
Het opnieuw opgepoetste Go to sea no more werd gezongen evenals de Machtige schepen. En met de Drunken sailor, net voor de pauze, werd het publiek opgewarmd voor het vervolg, na de onderbreking.
Toen Ab Ol’ Man River had vertolkt, trad er een dame naar voren die hem een roos met een toefje gipskruid schonk, wat beantwoord werd met een charmante handkus.
Zilt sloot af met Eileen Aroon en toen bood de zaal ruimte aan een groot gemengd koor o.l.v. Jules: een groots zondagmiddagpodium.
Voor de toehoorders in de Jisper kerk is Zilt geen onbekende.
De shantymen Wim, Ab en Hans oogstten applaus na het zingen van hun solo.
Het publiek zong het refrein van enkele werkliederen, als een heuse windjammer-bemanning, luidkeels mee.
Een openbaring in de Jisper kerk!
De Enkhuizer Zeevaartschool bestaat 35 jaar en dat werd gevierd met smeulende barbecues, salades, vele meters stokbrood en genoeg drank.
In de geurende rookslierten van de barbecues, tussen Kaatjes seinvlaggen en tuigage, zong Zilt stevig een aantal liederen. Stevig, want tegen de bries in en de dalende einde-van-de-middag-temperaturen trotserend. Met steeds ontsnappende, witte koude-wolkjes uit de zilte monden. Een mevrouw had Rolling Home gemist. Niet alleen maar wel speciaal voor haar zongen we dit nog een keer: een mooie afsluiter.
20 december - Onder het motto Kerst op zee groeide deze in feite gewone oefenavond uit tot een ongewoon waardige afsluiting van 2013. Met meerdere optredens! Ga naar forum voor een verslag.
I saw three ships ging de verkoop – zij het gedempt – gewoon door. Zodra Zilt met een internationale versie van Stille nacht de beide blokjes afsloot, werd de handel echter even stilgelegd……….
Duidelijk werd dat Zilt in de loop der jaren een sfeervol programma heeft opgebouwd, met goed gekozen shanty’s, uitgesproken kerstliederen en ………………… Stille nacht.
Onze vaste fotograaf, Rob Verweij, legde dit 'gewijde' moment vast.
Zeker is dat dit lustrum voorzien werd van een fraaie, muzikale omlijsting van Nelson's Blood en Zilt.
En in die pronkerige wereld van vermaak kom je niet zomaar binnen: enkele dagen vooraf je paspoortgegevens melden, in de Passagiers Terminal aan ’t IJ je pas afgeven, een badge opspelden, jas en tas door de scanner (zoals op Schiphol) en onder escorte met de lift omhoog, naar de tiende verdieping (van de zestien).
Op naar het Brauhaus van het cruiseschip AidaSol. Na een Teller met allerlei vleeswaren beklom Zilt het podium en liet de veelal Duitse passagiers met een aantal van onze shanty’s kennismaken. Na nog een “Zugabe, Zugabe…….” en na een kleine rondleiding vertrokken we weer en ondergingen we de beveiligingsformaliteiten in omgekeerde volgorde. De AidaSol vertrok diezelfde avond nog naar Hamburg.
Nelson’s Blood uit IJmuiden was er en West Zuidwest uit Gouda. Uit Mierlo kwamen De Salty Dogs, uit Nuenen Dwars Getuigd en uit Gelderland Paddy's Passion. Elf shantykoren en shantygroepen waren uitgenodigd voor het shantyfestival van Veghel. En Zilt was er ook!!
Het rood van Zilt gaf een zomers karakter aan het wat mindere weer. In bijna drie uur zong Zilt een flink deel van het repertoire. Op vijf verschillende locaties in het Veghelse centrum lieten de manschappen horen waarin ze zich onderscheiden van andere koren: geen gitaren, geen accordeons of trekzakken, geen hoempapa, maar a capella.
Niet voltallig, maar wel aanwezig op het bootjesfestival Schipper Klottje in het Noord-Duitse Leer!!
Per boot, samen met Kaskedieze in de bus, met de auto en op de fiets waren Zilt-leden naar Leer getrokken om er op hoeken van straten, op pleintjes en aan dek te zingen.
Tijdens de afsluitende feestavond bezorgden Auk, zijn Trudy en enkele Zilters tientallen inwoners van Leer een fantastisch slot van dit drukbezochte evenement.
Foto: Trudy Boom
Foto: Femke Verweij
Het laatste lied, No more, deed eigenlijk geen recht aan de stemming van de toehoorders, die best nog wat meer wilden ………….
Wij hebben een integrale opname van het programma hetgeen desgewenst via WeTrasfer verzonden kan worden naar geintersseerden.
De werken van maritiem schilder Fred Boom werden in het Molenmuseum te Koog aan de Zaan tentoongesteld onder het motto Kijk op Zee.
Welgeteld 203 toeschouwers werden ook toehoorders toen Zilt een aantal toepasselijke liederen ten gehore bracht, waaronder Row on, row on, dat nog niet eerder voor publiek werd gezongen.
Herfstig weer vergezelde het drukbezochte Midwinterfeest in De Rijp. Een lang weekend zorgden feestelijke verlichting, tot dwarrel geblazen sneeuwvlokken, prachtig uitgedoste dorpsbewoners en het dorp zelf voor het kerstdecor.
Zilt zong twee keer de Doopsgezinde kerk vol met enkele shanty’s en kerstliederen. Uiteraard ontbrak Stille Nacht niet.
Zanggroep We willen zo graag bestaat tien jaar. Dat werd gevierd met een jubileumconcert in De Rijp. Voor de pauze zongen Sunny Voices, Zilt en We willen zo graag elk een aantal nummers uit hun repertoire.
Na de pauze stonden alle koren op de planken voor een liedjesestafette.
Opmerkelijk: Peter van der Gulik is een van de zilte mannen, maar zingt als enige man in beide andere koren!
Zilt trad op voor de bewoners van het verzorgingshuis Evean Westerwatering in Zaandam. Uit een later toegezonden mail bleek dat dit optreden erg gewaardeerd werd.
Museumnacht in Artis.
Brede trappen bieden toegang tot zoetwaterbassins en zoutwateraquaria. En bovenaan die trappen zong Zilt, op elk heel uur, tot bijna middernacht. Veel en vooral jongvolwassen publiek!
Een herdenkingsconcert opgedragen aan John Englisch, een aantal jaren onze dirigent. John overleed halverwege 2011. Auke Boom, Zilts voorzitter, organiseerde EerbeTOON aan John Englisch.
Deelnemende koren: het Jan Luyken Kamerkoor en het Plankenkoor. Van beide was John voorheen dirigent. Er was een optreden van Kouros Falahi en Johns dochter Madelon. Zij zong het door John vertaalde de blindgeborene van Maurice Cocagnac en werd daarbij begeleid door Mariët Bonger op gitaar. Een bijzonder moment!
Een fraai programmaboekje is de neerslag van deze prachtige middag in de Maartenkerk in Zaandam.
