Zilt bestaat uit:
Ab Plugge, Dick Beemster, Auk Boom, Frank Koekkoek, Ger Philipsen, Joost van Erp, Klaas Wester, Lourens Visser, Paul Bonnet, Sjaak Joziasse, Willem Spoelstra, Volker Renaud en Wim de Ruijter.
Zilt zingt vooral shanty’s en andere liederen van de zee en kiest hierbij niet voor de gemakkelijkste weg: het uitgangspunt is a capella. Dat stelt hoge eisen aan de arrangementen. En dat stelt ook hoge eisen aan het koor.
Zilt slaagt erin een afwisselend repertoire te brengen. Met het prachtige Shenandoah en The Rose of Tralee maant het koor zijn publiek tot stil en geroerd luisteren. High Barbaree is stoer en The Wild Rover nodigt de toehoorders uit tot meezingen. Want dat kan Zilt ook: uitsmijten en een sfeertje neerzetten.
Regelmatig wordt Zilt achtergrondkoor voor zijn shantymen, de solisten. De ene keer klinkt het dan ruig, zoals bij Blow the man down, waar Wim op de voorgrond treedt. Dan weer klinkt Zilt vloeibaar als Ab overtuigend Ol’ man River vertolkt.
Zilt schuwt gelegenheidsoptredens niet. Met het prachtig gearrangeerde Stille nacht, Three ships en Sweet and low treedt het op rondom de kerst.
Zilt zingt stevig en stoer als het wil en mild en gevoelig als het moet.
Maar altijd a capella!
teksten: Sjaak Joziasse, www.1abctje.nl
fotografie: zilter van het eerste uur Rob Verweij
geschiedenis
repertoire
agenda
contact
forum
Een treffend Nederlands woord voor shanty's bestaat eigenlijk niet. De omschrijving liederen van de zee komt er dicht bij. Werkliederen op zee komt ook in de buurt.
Je herkent in het woord shanty het Engelse chant en het Franse chanter: zang, zingen dus.
Ongeveer halverwege de negentiende eeuw piekte de zeilvaart en leidden meerdere routes naar verre - en winstgevende – bestemmingen. Woest en gevaarlijk waren de tochten om Kaap Hoorn en rond de 40e breedtegraad, m.n. door de zware stormen.
Tijdens deze zeereizen zijn de meeste shanty’s ontstaan. Het waren de werkliederen die het ritme van het hijsen en trekken, maar ook van het laden en lossen begeleidden. Kaapstandershanty’s werden gezongen bij het inhalen van het anker door aan de kaapstander te draaien. Zwaar werk, voor de lange adem. Vandaar het grote aantal coupletten.
Daarnaast ontstonden ook liederen waarin het zeemansleven werd bezongen: de eenzaamheid, de verlangens en de dromen. Ze bezingen het afscheid nemen, de gevaren op zee, drank en in alle stadjes andere schatjes.
Een belangrijke rol was weggelegd voor de shantyman. In zijn solo’s bepaalde hij vaak het werktempo en hij was medebepalend voor de stemming aan boord.
Je kunt de liederen van de zee beluisteren, meedeinen op het ritme van de werkliederen en de shanty’s proeven tijdens een optreden van Zilt.